کد مطلب:140570 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
چاره جویی یزید پلید از امام سجاد
علامه مجلسی در بحار می فرماید ثم انزلهم یزید داره الخاصة فما كان یتغذی و لا یتعشی حتی یحضر علی بن الحسین علیه السلام یعنی عیال حضرت را یزید به حرم
خاص خود منزل داد امام چهارم علی بن الحسین علیه السلام را اغلب در نزد خود می خواند به مرتبه ای كه شام و نهار بی وجود امام زین العابدین علیه السلام نمی خورد حضرت را در سر سفره حاضر می كرد آنوقت دست به سفره دراز می نمود انتهی كلام آن علامه روزی از روزها كه یزید پلید حضرت را خواسته و مشغول صحبت بود اظهار ندامت از كرده های خود می كرد كه حب ریاست و سلطنت چشم مرا كور كرد كه قطع رحم كردم و با پدرت حسین علیه السلام نهایت خصومت بجای آوردم و بد كردم خطا كردم یا علی اكنون راه نجاتی از برای من هست هرگاه استغفار كنم خداوند از سر تقصیر من می گذرد یا نه امام چهارم علیه السلام فرمود ای یزید ریختن خون امام كه جگرگوشه ی حضرت خیرالأنام بود سهل كاری نبود كه بتوان در صدد علاج آن برآمد اگر به فرض من از تو بگذرم جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله از تو نخواهد گذشت پدرم علی مرتضی و جده ام فاطمه زهراء سلام الله علیهما از تو نخواهند گذشت خداوند و ملائكه ملاء اعلی به تو نفرین می كنند.
ای یزید اگر اندكی بیاندیشی و در كارهای زشت خود تفكر نمائی هر آینه به كوهها فرار كرده و سر به بیابان ها می گذاری.
ای ظالم این چه ظلمی است كه بعد از كشتن پدر و برادر و اعمام و بنی اعمام من و اسیری حرم پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و این همه خواری ها كه بر سر ما آوردی به اینها اكتفاء نكرده اكنون سر نازنین پدرم حسین علیه السلام را بر دروازه شهر آویخته ای و هیچ نمی گوئی كه این امانت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است، مژده باد تو را به ندامت و پشیمانی كه در روز جزا در نظر خلائق در محضر خالق بكشی و سزای خود ببینی.
یزید آب حسرت از دیده ریخت و آه ندامت بركشید عاقبت حضرت نماز غفیله را تعلیم او نمودند كه جهت آمرزش گناهانش به خواندن آن مبادرت نماید ولی آن پلید موفق به خواندن آن نماز نشد و به همان حالت كفر و زندقه و ارتداد و الحاد روی به درك نهاد.
خاص خود منزل داد امام چهارم علی بن الحسین علیه السلام را اغلب در نزد خود می خواند به مرتبه ای كه شام و نهار بی وجود امام زین العابدین علیه السلام نمی خورد حضرت را در سر سفره حاضر می كرد آنوقت دست به سفره دراز می نمود انتهی كلام آن علامه روزی از روزها كه یزید پلید حضرت را خواسته و مشغول صحبت بود اظهار ندامت از كرده های خود می كرد كه حب ریاست و سلطنت چشم مرا كور كرد كه قطع رحم كردم و با پدرت حسین علیه السلام نهایت خصومت بجای آوردم و بد كردم خطا كردم یا علی اكنون راه نجاتی از برای من هست هرگاه استغفار كنم خداوند از سر تقصیر من می گذرد یا نه امام چهارم علیه السلام فرمود ای یزید ریختن خون امام كه جگرگوشه ی حضرت خیرالأنام بود سهل كاری نبود كه بتوان در صدد علاج آن برآمد اگر به فرض من از تو بگذرم جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله از تو نخواهد گذشت پدرم علی مرتضی و جده ام فاطمه زهراء سلام الله علیهما از تو نخواهند گذشت خداوند و ملائكه ملاء اعلی به تو نفرین می كنند.
ای یزید اگر اندكی بیاندیشی و در كارهای زشت خود تفكر نمائی هر آینه به كوهها فرار كرده و سر به بیابان ها می گذاری.
ای ظالم این چه ظلمی است كه بعد از كشتن پدر و برادر و اعمام و بنی اعمام من و اسیری حرم پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و این همه خواری ها كه بر سر ما آوردی به اینها اكتفاء نكرده اكنون سر نازنین پدرم حسین علیه السلام را بر دروازه شهر آویخته ای و هیچ نمی گوئی كه این امانت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است، مژده باد تو را به ندامت و پشیمانی كه در روز جزا در نظر خلائق در محضر خالق بكشی و سزای خود ببینی.
یزید آب حسرت از دیده ریخت و آه ندامت بركشید عاقبت حضرت نماز غفیله را تعلیم او نمودند كه جهت آمرزش گناهانش به خواندن آن مبادرت نماید ولی آن پلید موفق به خواندن آن نماز نشد و به همان حالت كفر و زندقه و ارتداد و الحاد روی به درك نهاد.